Ik kan niet zeggen dat ik aan het luilekkeren ( nieuw woord) was.
Ik zal in elk geval, zoals beloofd, doorgaan met het vervolg op het vorige bericht. Ja, het is wel een hele lange pauze geweest!
Mijn schatjes, Wat is er veel tijd voorbij gegaan. Ik mis jullie allemaal daar in Nederland. Berichten van min (...) graden enzovoorts klinken mij in de oren als perikelen uit een ver vreemd oord. Maar niets is minder waar natuurlijk. Ik heb er 21 jaar gewoond. Ik krijg natuurlijk gewoon mijn Nederlandse post hier toegestuurd dus helemaal "weg" ben ik niet. Ik kan alleen niet zeggen dat ik er naar terug verlang. De schoonheid van de seizoenen zal ik als natuurfanaat wel degelijk missen.
Men zal mij niet horen beweren dat het in Neder land allemaal zo slecht is en hier allemaal zo geweldig. Gras blijft gras, of het nou groener is aan de overkant of niet, je zal het toch moeten maaien als het te hoog groeit.
Uiteindelijk heeft het gemis de doorslag gegeven. Fundamenteel miste ik iets. Ik kon er mijn vinger nooit op leggen totdat God me kinderen schonk. Toen ze naar school gingen kwam het besef steeds duidelijker naar voren, dat ik tijdens mijn jeugd iets onmisbaar had dat ik mijn kinderen cadeau wilde geven. In de eerste plaats Vrijheid en ruimte. Ja als je in Nederland bijvoorbeeld op een boerderij opgroeit heb je ook vrijheid en ruimte. klopt... maar ik heb het niet alleen over het fysieke. Geestelijk meer ruimte en vrijheid, Ik wil het bijna niet zeggen maar voor mij beleefde ik naast de Ik- cultuur in Nederland ook de dwang- cultuur. Het westerse Dwang- cultuur. Iedereen wil ergens bij horen, ergens op lijken en is bang om buiten de maat te vallen. Ik wil hier niet te veel op in gaan, maar ik zeg wel dat ik het erg vreemd vind dat in een maatschappij waar de nadruk vooral ligt op persoonlijke ontwikkeling en zelfontplooiing het model of modellen al klaar staat(n) waar je naar zou moeten streven.
Zo, denk daar maar eens over na. Nogmaals, dit is mijn mening, geen bewezen feit,
Afijn er zijn nog talloze punten die ik op kan noemen om mijn keuze te onderbouwen, maar die laat ik voorlopig rusten.
uiteindelijk kwam het hier op neer; na jarenlang bidden vasten en voorbereiding was het moment van de een op andere dag gewoon daar. Het beslissende gevoel van: 'dit is het'. Je ziet het in films, maar dit is echt waar. Alles valt dan opeens op zijn plek. Dingen waar ik jaren aan gewerkt heb, zorgen die talloze nachten verslonden vinden hun plek in de grote puzzel. Alles verloopt vlot en voor je het weet zit je in het vliegtuig. Nu ben ik al 5 maanden in Suriname en denk ik: WAT! when did this happen?!
We hebben kerst, oud op nieuw, een huwelijk in de familie gehad en de verjaardag van mijn eerste staat al weer voor de deur. Er klopt niets meer van mijn planning, maar God's plan is beter dan de mijne. Ja, ook ik sta met mond vol tanden over de accuraatheid en grootheid van de vervulling van Goddelijke beloftes.
Ik hoop dat mijn kinderen dit vertrouwen in God leren, dat ze hun horizon durven verbreden en niet uit angst- en "wat als" te leven. Ik hoop ze aan te moedigen de durf en het geloof te hebben om uiteraard verstandig hun eigen pad te volgen. Mijn wens is dat ze God voor alles zetten en beseffen dat vallen en opstaan bij het leven horen. Ik bidt dat ze het inzicht krijgen om los te kunnen breken van soms eeuwen oude verlammende doctrines. Dat ze niet op de wereld wachten om ze in hun eigen kracht te zetten, maar beseffen dat alle kracht van God afkomstig is, niet op de mens te vertrouwen en ook niet naar eigen inzicht te leven.
Natuurlijk is dit voor een ouder een levenstaak en is één verhuizing-kje niet voldoende om al deze dingen te leren. Maar ze zeggen: 'het leven van de ouders is het boek waar uit de kinderen lering trekken. Ik hoop dat dit een goede bladzijde is in hun studieboek.
Ik hoop ze aan te moedigen dat wanneer zij zelf op een kruispunt komen te staan, ze de stap durven zetten naar een weloverwogen diepere bewustwording.
En aan de lezer laat ik dit na: Volg de voetsporen naar waar je eigen levensreis je brengen zal en geloof in de dag van morgen. of het nou in dit leven is of de volgende. GOD IS
VM.
